- powiedział Pitt.

[Kameswara]

- Proszę, proszę, odchodzi od niego linka, która opada w dół klifu.
Kompozycje wykonane starannie z dbałością o szczegóły rękami biegłych w swej sztuce artystów przedstawiały żaglowce, domy, sielankowe sceny z palmami i kwiatami, tancerzy i muzykantów, latające ryby i figlujące delfiny. W ich świetle dostrzegł ciemny zarys statku. Stewart zatrzymał statek w odległości dwóch metrów od tratwy ratunkowej, niemal nie wywołując żadnych fal. - Dość ciężka lektura jak na psią wachtę. Pilot właśnie odpłynął i Cabrillo obserwował rufę jego oddalającej się łodzi. Zapisał w notesie czas spotkania z holownikiem. - Chyba właśnie coś takiego powiedział. - Dobra robota! Cabrillo poszedł do centrali i otworzył drzwi.

- Wygląda na to, że poniosła mnie fantazja, Znalazłszy w górach części samolotu.

Zupełnie zrozumiałe, że Pitt zaczął się zastanawiać, jak wiele innych podziemnych światów czeka na odkrycie i zbadanie. - Ponieważ centrala jest całkowicie samowystarczalna, ma własne zasilanie z generatora prądu.
Mam nadzieję, że panowie Pitt i Giordino, podobnie jak pozostali członkowie szpiegowskiej grupy, zostali już ścięci przez mojego przyjaciela Moro Kamatoriego.

Pitt zmrużył oczy i spojrzał na Mancusa. - Jak sobie życzysz - beztrosko rzucił Pitt. Kabinę wypełnił zapach spalenizny.
Wyglądało na to, że jednej brakuje. Gorączkowo pobiegł na prawe skrzydło mostka, ale nikogo tam nie zastał. Na widok ich zaskoczonych min Osborne zachichotał. Gunderson wsunął papier do plastikowej koperty i zapieczętował ją razem z innymi. Zavala dał pełną moc i skierował pojazd do następnej luki.
Walczył z szarpiącym jego ciało mrocznym prądem. Kurs naszej ucieczki jest wyznaczony i wprowadzony do programu automatycznego pilota.
Nie wiem, czy przyjechali tu sami. Potem w głębi jego duszy pojawiło się słabe światełko. Doc nigdy nie mówił “dzień dobry” ani “słucham”. Miałeś wtedy nie więcej niż sześć lat. Teraz jego sylwetka była wyraźnie widoczna na tle drzwi. Pewnie znajdzie go pan w jego przedziale, śpiącego.

- Moi zwolennicy robią wszystko, co im każę.
- Przepraszam, siostrzyczko, ale inżynierowie taty trochę się pomylili w czasie. - Przepraszam, siostrzyczko, ale inżynierowie taty trochę się pomylili w czasie. Światło w budce zgasło i Jarvis wskoczył pospiesznie do samochodu. Byli niecały dzień drogi od przełęczy Karpo, za którą już leżały Indie. - Chyba jeszcze nie rozumiesz, co się dzieje. Wziął meteoryt i włożył do skrzynki.